MY BROTHER : 2

 มือที่เคยอยู่เฉยของผม เริ่มซุกซนไปทั่วร่างของไอ้แบม ผมวุ่นอยู่กับซอกคอขาวระหงส์นั่นและขบเม้นเป็นรอยสีชมพูเข้ม เจ้าตัวก็ยังดิ้นไม่หยุด             “ มึงหยุดดิ้นเถอะ “
             “ ปล่อยแบมไปเถอะนะ พี่มาร์ค “
             ผมหยุดมันไม่ได้แล้ว ผมเริ่มไซร้ไปทั่วร่างของไอ้แบมพร้อมกับขบเม้มเป็นรอยเต็มลำตัวของมันไปหมด ผมไซร้ขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงยอดอกสีชมพูพลันดูดความหวานจากตรงนั้น ปากมันก็บอกว่าให้หยุดแล้วการแอ่นอกขึ้นรับนี่คืออะไร ...             เหมือนแบมมันกำลังยั่วผม...             ผ้าเช็ดตัวที่อยู่บนตัวไอ้แบมตอนนี้ได้เลื่อนออกไปจากตัวมันเรียบร้อยแล้วเผยให้เห็นแบมแบมน้อยที่กำลังตื่นตัวไม่แพ้กับมาร์คจูเนียร์ ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้จริงๆถ้าผมเผลอทำอะไรไอ้แบมลงไปต้องโทษไอ้สองตัวนั้นแล้วละครับ             ผมถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวออก .. ไอ้แบมมันตกใจกับสิ่งที่ผมทำ ถ้ามันไม่ห้ามผมจะถือว่ามันสมยอมแล้วกันนะ           ตอนนี้ร่างผมก็เปลือยเปล่าไม่มีเสื้อป้าสักชิ้นเหมือนไอ้แบม             “มึงพร้อมไหมไอ้แบม? “
           “ มะ ไม่ได้นะพี่มาร์ค “ ผมไม่ฟังคำห้ามของไอ้แบมและกำลังจะเคลื่อนตัวเข้าไปในร่างของมันแต่แล้วผมก็ต้องชะงัก             เพราะน้ำตานั่นมันไหลออกมาเพราะผมอีกแล้ว ...             “ หยุดนะพี่มาร์ค แบมกลัว“
              “…. “             “ พี่มาร์ค“
             ทึกครั้งที่มันเรียกชื่อผม ผมก็เผลอใจอ่อนให้มันทุกที             “ จูบเดียวแบมแล้วกูจะไม่ทำอะไรมึง“
             มันเอื้อมริมฝีปากมาประกบผม ลิ้นเล็กกล้าๆกลัวๆที่จะสอดแทรกเข้ามาภายในโพรงปากผม และไอ้แบมไม่ทันตั้งตัวผมก็สอดแทรกดูดเอาตักตวงความหวานภายในปากมันไปเสียแล้ว จูบนี้ของเราเป็นจูบที่เนิ่นนาน             ผมพลิกตัวลงไปนอนข้างข้างมันและเอาผ้าห่มมาคลุมไว้ทั้งตัวผมและมัน ผมเกือบแล้วที่จะทำให้อ้แบมมันเสียใจ           “ นอนซะนะคนดี พี่สัญญาจะไม่ทำอะไรแบมครับ “